Uzman Klinik Psikolog Kevser Baysal • 5 Şubat 2021 • 5 dakikada okunabilir

BAĞLANMA

        Özellikleri kısıtlanmış bir varlık olan insan, özellikleri kısıtlanmış Dünya’da yaşamak zorunda olan insan, topluluk halinde diğer insanlarla bir arada yaşaması gerekmektedir. İnsanın doğuştan getirmiş olduğu duyguları bu bir arada yaşama esnasında şekillenmiştir. Bağlanma, bebek ile anne arasında olan veya bakım veren birincil kişi tarafından karşılanan duygu odaklı birinci bağdır. Bu sebeple, bağlanma şekli ortaya çıktığında bebeğin duygusal gelişiminin olumlu yönde olmasında ve sağlıklı yönde ilerlemesinde birincil bakımda rol alan bireyin oldukça etkisi vardır. Bebekler dünyaya gözlerini açtığında bakıma muhtaç oldukları için bağlanmayı yaşamama gibi bir gerçekleri yoktur. Bilimsel olarak gözlendiğinde bireyin yavrusunun hayata tutunabilmesi veya gereksinimlerinin karşılanması için doğrudan yardıma ihtiyaç duyarlar. Oluşan bu biyolojik işlevi yerine getirememe durumu; bireylerin birlikte yaşamını devam ettirme ve en önemlisi bağlanmanın temelini oluşturur.

Bağlanma

         Birincil bağlanma modeli genellikle annedir. Anneye olan bağlanma babayla da genellikle orantılı şekilde ilerler. Buna karşılık olarak bebeğin bağlanma stilinde önemli yeri olan annenin babayı desteklemesiyle, çocuğun babaya karşı güvenli bağlanma gerçekleştirme ihtimali oldukça fazladır. Çocuğun anneye karşı olan bağlanma stili ise babaya karşı da yansımalı şekilde olacaktır. Anne ve babanın aynı şekilde uyarıcı olmasıyla birlikte çocuğun hem anneye karşı hem de babaya karşı güvenli bağlanma geliştireceği söz konusudur. Göz ardı edilmemesi gereken bir nokta da vardır ki o da çocuğun biliş ve algılarıdır. Babanın anneye göre birçok farklılığı vardır. Örnek vermek gerekirse; ses tonu, kıyafetleri, teninin kokusu gösterdiği tepkiler ve temasıdır. Bu noktada çocuk anne ve baba farkını öğrenmiş olacaktır. Ebeveynlerin birbirlerinden ayrıldığı noktalarda çocuk, ayrı bir sevgi pınarının yanında olduğunu fark ettiğinden rahattır.  Yemek ve gereksinim gibi ihtiyaçlarını çocuklar anne ile, oyunlar ve eğlence için ise babayla birlikte vakit geçirirler.
 
Klinik Psikolog Kevser Baysal


AİNSWORTH, M. D. S., BLEHAR, M. C., VE WATERS, E. WALL. S. (1978). Patterns of     attachment: A psychological study of the strange situation, 18. 
AİNSWORTH, M. S. (1979). Infant–mother attachment. American psychologist, 34(10), 932. 
AŞ SOYSAL, Ş. B. (2005). Bebeklik döneminde ki bağlanma sürecine genel bir bakış. (8), 88- 9.